Op zoek naar het verhaal van Shiatsu
Shiatsu is een in Japan ontwikkelde lichaamstherapie waarvan de oorsprong zich in de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) en het zen boeddhisme bevindt. Shiatsu is een drukpuntmassage waar de massage met de fingers, handpalmen, ellebogen en soms knieën worden gebruikt. Ze behoort tot één van de modernste massagetechnieken die terug te leiden is naar twee wezenlijke vertegenwoordigers:
Namikoshi Shiatsu, oprichter van de Shiatsu school, kreeg het voor elkaar dat deze behandelmethode in Japan onafhankelijk door de staat werd erkend.
Shizuto Masunaga, een leerling van Namikoshi Shiatsu, die de behandeling verder ontwikkelde en deze zijn bekendheid in Europa gaf.
Ondertussen zijn er een heleboel verschillende oriëntaties en heeft zelfs de EU commissie de speciale behandeling als één van acht complementaire geneeskundige methodes erkend.
DE FILOSOFIE
Shiatsu is samengesteld uit de woorden „Shi“ (vinger) en „atsu“ (druk). De gedachte achter de Shiatsu-leer is dat de mens constant in beweging is en zijn levensenergie ontwikkelt waardoor hij de mogelijheid heeft zijn zelfhelende vermogen te activeren. De levensenergie stroomt door de energiekanalen van het lichaam, ook wel meridianen genoemd. De meridianen zijn met specifieke punten op het huidoppervlak verbonden die bijzonder goed in staat zijn energie op te nemen. Het eigenlijke doel van de behandeling is de onevenwichtigheden in het lichaam op te sporen en de klachten te verhelpen.
HET GEBRUIK
Normaal gesproken vormt de therapeut zich, voorafgaand aan de behandeling, een beeld van de klachten van de patiënt, teneinde symptomen en onderliggende oorzaken te herkennen. Een sessie duurt ongeveer een uur waarna, voor een duurzaam effect, vervolgbehandelingen zijn aan te raden. De behandeling vindt in de regel op een mat of een speciale futon plaats. Lichte, soepel zittende kleding is aan te raden. De Shiatsu massage kenmerkt zich door ademsynchroom, ritmisch drukken. De druk wordt daarbij door de handen (vingers, palm en gebalde vuist), ellebogen, knie of het lichaamsgewicht van de therapeut uitgeoefend. In tegenstelling tot acupressuur staan hierbij geen individuele punten maar eerder de volledige meridianen op de voorgrond. Tot de techniek behoren ook het strekken en roteren van individuele ledematen. Ook elementen uit de Zweedse massage worden ten dele geïntegreerd. Aan het einde van een sessie wordt afgesloten met een rust- en ontspanningsfase waarbij de diverse bewegingen en aanrakingen moeten nawerken.
